به گزارش مهر، اينکه زبان ها در طول قرون متمادي در نواحي مختلف زمين چگونه گسترده شده اند و زبان گفتار به چه روشي در طول تاريخ دستخوش تغيير شده است يکي از معماهاي بشر است. اکنون به نظر مي رسد که دانشمندان دانشگاه کمبريج تلاش هايي را براي حل گوشه اي از اين معما آغاز کرده اند.
اين تحقيقات که بر پايه مطالعات ژنتيکي و بررسي مهاجرت هاي بزرگ انجام شده است، نشان مي دهد که تغييرات زباني شناختي پديده اي هستند که در آن مردها نقش غالب را ايفا مي کنند.
تيم تحقيقاتي«کالين رن فريو» و«پيتر فاستر» به منظور بازسازي روش هاي انتقال زبان، گروهي از نشانگذارهاي ژنتيکي جوامع متعددي را که در سراسر زمين پراکنده شده اند در بوته آزمايش گذاشتند.
اين نشانگذارهاي ژنتيکي برمبناي جنسيت افراد تقسيم بندي شدند به طوريکه براي مردان از نشانگرهاي کروموزم Y و براي زنان از نشانگرهاي DNA«ميتوکندريال» استفاده شد.
نتايج تحقيقات اين رديابي ژنتيکي حاکي از آن است که براي مثال، درحال حاضر 0.5 درصد از کل جمعيت جهاني مردان داراي همان کروموزم Y هستند که«چنگيز خان مغول» داشته است. اين بدان معني است که به دليل هجوم هايي که لشکر اين خونخوار بزرگ تاريخ انجام داده نشانگرهاي ژنتيکي مغولي در بيشتر نواحي دنيا گسترده شده است.
براي درک تاثيرگذاري مردان بر روي جهش هاي زباني لازم به يادآوري است اين تغييرات در ادامه مهاجرت هايي رخ داده اند که به طور کلي و نه به طور قطعي توسط مردان انجام شده است.
اين مهاجران مي توانستند جنگجويان و يا حتي کشاورزان ساده باشند اما در تمام اين موارد، در طول قرن ها مردان در سطح وسيعتري نسبت به زنان به سرزمين هاي جديد نقل مکان کرده اند.
اين تعداد بيشتر مردان در گروه هاي مهاجر موجب شد که اين مردان با زنان بومي ازدواج کنند و به عنوان رئيس و سرپرست خانواده اين قدرت را داشته باشند که در داخل خانواده، زبان گفتاري خود را به عنوان زبان غالب مورد استفاده قرار دهند.
به گفته اين محققان، براي توصيف زبان ذاتي از اصطلاح«زبان مادري» استفاده مي شود درحالي که شگفت انگيزترين نتيجه اين تحقيق نشان مي دهد که زبان مادري در واقع از پدر به ارث مي رسد.